اثر تنش خشکی و مقدار نیتروژن بر عملکرد و برخی صفات کیفی و فیزیولوژیک سیب‌زمینی در شرایط آب و هوایی چهارمحال و بختیاری

به منظور بررسی اثر سطوح تنش خشکی و نیتروژن بر عملکرد و صفات کیفی و فیزیولوژیک سیب‌زمینی، این آزمایش به صورت کرت‌های یک بار خرد شده با سه سطح تنش خشکی S1 (شاهد، تأمین 100 درصد نیاز آبی)، S2 (تأمین 75 درصد) و S3 (تأمین 50 درصد نیاز آبی سیب‌زمینی پس از سبز شدن تا پایان دوره رشد) به‌عنوان فاکتور اصلی و چهار تیمار کود نیتروژن N1 (تأمین 100 درصد نیاز کودی)، N2 (66 درصد)، N3 (33 درصد) و N4 (بدون مصرف کود نیتروژن) به‌عنوان فاکتور فرعی، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی  در سه تکرار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری به اجرا درآمد. در این آزمایش بیش‌ترین عملکرد غده از تیمار بدون تنش (S1) به میزان 55/9 تن در هکتار به‌دست آمد که تفاوت معنی‌دار در سطح پنج درصد با تیمار S2 نداشت اما S3 با اختلاف معنی‌دار نسبت به دو تیمار یاد شده، میانگین عملکرد 31/7 تن در هکتار را تولید نمود. تیمارهای N1 و N2 بدون اختلاف آماری در سطح پنج درصد بیش‌ترین عملکرد غده را تولید کردند ولی عدم مصرف نیتروژن (N4) منجر به تولید کم‌ترین عملکرد غده (38/7 تن در هکتار) شد. در مجموع در سطوح تنش‌ S2 و S3، تیمار N2 باعث دستیابی به حداکثر عملکرد غده شد. به علت کاهش عملکرد غده در تیمارهای S2 و S3 در بالاترین سطح مصرف نیتروژن (N1)، برهمکنش تنش خشکی و نیتروژن بر عملکرد غده، در سطح یک درصد معنی‌دار شد.